1
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
382
Okunma
Ey sevgili!
Gün dara düşmüşken
gönül hardan nasibini alır
Sen ki
ne denli kıvılcımlara sebepsin bilme!
Düşmekten daha düşkün olduğum
halimden zahir değil midir?
Dudağıma ektiğim her harf
mahfıma bir kapı
her kelime ruhuma kelepçe vurman içindir sanki
Ey sevgili
Bedenim acz içinde toprağın kokusuyla avunur
Zihnimde tarifine arif olmadığım sorular
Bilirim ki
tüm cevaplar sana çıkar
Kaçıncı satırın kıydığı harf dilimde can veren
Tutamıyorum
canımı yakıyor her gömülen sükut
Ne oldu bana sevgili?
Cevap verme dur!
Bir nefeslik izin ver
ve
Sen
yine beni
yokluğunla vur!
5.0
100% (8)