Yüreğim yaralı, gözüm süzülmüş.
Ruhuma gam çökmüş, yorgunum yorgun.
Güneş ışık saçmaz, sanki üzülmüş.
Yere yıldız dökmüş, yorgunum yorgun.

Ruhumda fırtına, tipi, boran var.
Gamlanmış gözlerim, kanyaşı ağlar.
Dertlerim isyanda, böyle her bahar.
Toprağım su çekmiş, yorgunum yorgun.

Bağırsam sesimi, kimseler duymaz.
Avazım kısılmış, duyan anlamaz.
Bir pazara düştüm, alan bulunmaz.
Gönlümü har yıkmış, yorgunum yorgun.

Dallarım kurumuş, filiz vermiyor.
Olmamış yemişim, kurtçuk girmiyor.
Herkes çekti gitti, kimse sevmiyor.
Gönül gemi yakmış, yorgunum yorgun.

Dadaşım ah etse, nara yakılır.
Ökseye tutulmuş, koşar yıkılır
Söyle hangi insan dünyada kalır.
Can bedene bıkmış, yorgunum yorgun.
20.06.2022 Muammer KARS

Üstatlardan
Yaşadıklarıma, aklım yetmiyor
Nasıl bir hayat bu, çilem bitmiyor
Ne yapsam ne etsem, dikiş tutmuyor
Şirazeden çıkmış, yorgunum yorgun....Aşık Lüzumsuz