1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
310
Okunma
Ne yemek, yemek...
Ne sofra, sofra...
Boşaldı ev, tenha
Boşlukta sözlerim.
Gittiğinden beri,
Külfete döndü eşya.
Dolmuyor yeri,
Hiçbir şeyin.
Ruhumda bir matkap
Durmadan işliyor.
Yayılıp genişliyor,
Gün gün özlemin.
En ağır yükü bu,
Sensizliği bilmenin...
5.0
100% (3)