6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1494
Okunma
acılarımı
çıplaklığıyla serdim gözlerinin önüne.
bir duaydın dudaklarımda
Yaradan-a edemediğim halde.
kaç kurşunun kaldıysa
söyle.
bağrıma sığdıracak yerim varsa
sana-dır
rezerve.
kendimi asmak geçti içimden
önümden yâreninle geçerken.
kalbim bir silaha, atışları mermiye döndü
sıkıverdim acımla, acımadan.
koştum arkama bile bakmadan
bir gözyaşı akıtmadan
yüreğime sapladığın hançeri
çıkarıp yere atmadan.
bir gölge yürüdü üstüme üstüme
kara yıldızlar yağdı önüme
gecede benim kadar öfkeliydi
nedense...
anlayamadığım bir hüzünle.
savurdum bana ait olmayan seni
rüzgâra bıraktım ılık nefesimi
altın kafese konulmuş bülbül gibi
duyamazsın artık sana seslenişimi.
Cevap Yaz