Daha yolun başında bin türlü mazeretle,
Can yoldaşını yoran “yolu” sevdim demesin..!
Sonuna kadar gidip alemi meşveretle,
Dikenini hor gören “gülü” sevdim demesin..!

Her iddia mutlaka ister bilirsin burhan,
Kararında kalanı yıkamaz cümle cihân,
Fedakarlık istermiş sevda denen imtihân,
Yaprağını hor gören “dalı” sevdim demesin..!

Nasibin Hak elinde şükür ister haline,
Ol derse olduran O, gerek yok kul dahline,
Sevgilinin her sözü şifâdır aşk ehline,
Kelamını hor gören “dili” sevdim demesin..!

Günden geçip geceyi art arda ulayan var,
Acının masatında sabrını bileyen var,
Bir gül için koskoca bahçeyi sulayan var,
Emeğini hor gören “eli” sevdim demesin..!

Gönül yanlışa itmez doğruluğa yön verir,
Kalp sesini dinleyen mutsuzluğa son verir,
Seven sevdiği için hiç düşünmez can verir,
Kusurunu hor gören “kulu” sevdim demesin..!

Seyyal Tanır