On üç yaşında çocuk cehaletin kurbanı,
Uydu büyük sözüne isteksiz gelin oldu…
Gitti şehirden köye gördü tarla sabanı,
Gizli gizli ağladı çekip saçını yoldu…

Koca anne esiri kaynana baş zabitti,
Dili kılıçtan keskin beyni fikri sabitti,
Gelin hedef tahtası kendi barut kibritti,
Esmeye gürlemeye köyde bahane boldu…

Bir gün isyan etmedi boyun büktü kadere,
Annesi mutlu sandı iç dökmedi pedere,
İş ağır huzur yoktu düştü gama kedere,
Attı içine attı yüreği dertle doldu…

Allah vergisi sandı on üç çocuk doğurdu,
Yufkaya bazlamaya her gün hamur yoğurdu,
İşten işe koşarken bazen yemek soğurdu,
Yüzde patlayan şamar inen vicdansız koldu…

Cantekin der; çok çekti ölse kurtulur fakir,
Cehalet bataklıktır emeği görür hakir,
Çektirenler de çeker ah alma dedim Şakir,
Gonca bir güldü Hanım bir gün görmeden soldu…

8 HAZİRAN 2022 ÇARŞAMBA ERDEMLİ / MERSİN