yaşamın değerini ölmeye ramakta anlar insan,

kesildi mi nefesi,nutku tutuldumu anlar,

işte o zaman bu basma tulumbada ne kadar geciktiğini hatırlar,

tutamadığı ellere gider elleri

tutmak istediği...ellere gider,

ama nafiledir eller de başını alıp ondan etmiştir kendini...GİDER

ramak kala anlar insan hayatı,

bir iliğe kesilmişse yaşam,

işte o zaman anlar,

anladığında ise geç olmuştur,

mitolojide antevorte geleceğini alıp gidecektir,

ve bu büyük toprakların sen artık gördüğünden çok daha fazlasını göreceksindir,

dost olacaksındır toprakla,

arkandan ağıt eden olacaktır

seni seven de,

sevmeyen de,

çünkü ölüm buluşturacaktır onları,

ölüm iyiliği emredecektir son kez

ve son kez

bir şans daha isteyeceklerdir ondan,

sevseler de seni,

sevmeseler de,

hepsi bakacaktır gittiğin yere,

sen ise izleyeceksindir onları çok uzaklardan,

yakından belki de,

kim bilir

ölüm nedir

göçüp gitmek mi?

yoksa yeniden başlamak mı hayata?

gerçek midir ölüm,yoksa

yitip gitmek mi sadece



(bedenimiz yaşlanmadı yaşlanan ruhtur insana!!)