Biliyorum satır aralarına düştüğünü
Dip köşe ne varsa kurcaladığını
Geçmişten izler aradığını

"Ne aradığını bilmeyen, bulduğu ile mutlu olamaz"

Yıkık duvardan farkın yok
Yosun tutmuş yüreğinin canı ha çıktı ha çıkacak
Avuntu seninkisi
En iyiye sahip olmak isterken
Enkaz altında
Kaybettiklerinin sayısını unuttun

Sahi hiç kendin olmayı denedin mı?
Anadan üryan ilk doğduğun gibi
Saf ve temiz

Arama bulamazsın
Çünkü sen kendin aradığın kriterde değilsin ki
Arama hakkını kendinde bulasın

Kulp takmak sana özgü
Herkes kötü bir sen mi iyisin
Tanımasam bilmesem hani...

Her ne kadar desende vazgeçmem senden
Geçeceksin!
Ne sen Keremsin ne de ben Aslı
Hem bir elmanın yarısı da değiliz
Acımakla sevmek arası desen
Sana acıyorum

Kendini ulaşılmaz gördüğün yerden aşağı yuvarlıyorum seni
Acıma duygunu kaybedip..

Bırak beni bırak

O’na dön yüzünü
Tövbe de...