Muhterem Seymenoğlu vasıflı şiiriyle; insanoğlunun bildiği, ancak her zaman pek çoğumuzun düşüncelerimizden uzak tutmayı yeğlediği vahim gibi gözüken sorularla doğruyu, gerçeği bir bir ortaya koymuş. Böylece düşünce ufkumuzu biraz açmaya gayretle yönümüzü doğru görmemize yardımcı olmağa çalışmış. Hattâ sırat köprüsünü ötede değil, burada geçmeğe çalışarak, ötelerin kapısı olan toprağa temiz pâk girme yollarının özetini göstermiş. Bu arada ölüm acıları, kalanların feryatları, ölümün genç yaşlarda gelmesinin istenip istenmediği vakıaları ortaya konmuş ve bu gerçekleri kapsayan dörtbaşı mâmur bir şiir ortaya çıkmış.Şiirin tekniğini ve konunun geniş anlamlı kritiğinin böyle vuzuhla yapılmış olmasını gönülden tebrik ediyor, alkışlıyoruz.Biliyoruz ki insanlığın bu safhalarını her akıllı canlı düşünerek yaşayacaktır.Ancak kendimize sormalıyız ki; toprağa düşüp de filizlenmeyecek tohum var mıdır? Nebati tohumların filizlenme süresi bir müddet sürse de; toprağa konulan insanın yeniden genç insan haline dönüşmesi, akşamdan uyuyan bir insanın sabah uyanma zamanı süresinde oluşuyor. Aslında Kur'an'a göre anlıyoruz ki; ölenler, arkasından ağlayanlardan çok daha mutludurlar.Bana bu gerçeği de hatırlatan nadide şiirinizi tebrik ediyor, muhabbetle gözlerinizden öpüyorum.(Aksakal)

Uyaklar muhteşem. Duraklar muhteşem. her kıtanın 1.dizesinin 7+yedi uyağı kıtanın son dizesinde yedi+7 olarak çevrilmiş. Büyük bir ustalık. Şiir sanatı ölmemiş. Alkışlar ustaya.

Bir bir sela ile dönüyor dönmekte olan
Bu yalan dünyadan varmı dır ki murat alan
Nasip olan nefesten olmuş mu bir gün çalan
Kemik etten ayırıp, lime lime dökersin.
İnsanoğlu sendendir kara toprak bunu bil.
Herkes bir gün dönecek artık gözyaşını sil

Üstada eşlik etmek istedim.

Çok güzel bir gönül sesiydi.

Tabii ki her za an ki gibi.

Tebrikler saygıdeğer hocam.

Merhum Aşık Veysel'den sonra Şiir sanatında toprak ile dertleşmeyi sürdürmeniz bizler için bir yol haritasıdır.

Kalrminize ve gönlünüze sağlık