Gözlerinin Rengi




Kah O ehl-i Beyt’in baş tacı
Yünden yapardı abasını

Bu kadar değerli O Şerefli Zat
Mescide böyle teşrif ederdi

O siyah elbise içinde O Fahr-i Cihan
Karanlıkta gizli ab-ı hayattı

Kara şal giyincea yna gibi
Sanılırdı buluta girdi güneş

Geçip O Yay Kaşlı mihraba
Lütuf ile derdi Ashabına

Ben kulum/ kulların elbisesi budur
Hem de kulluğun adabı budur

Bu ayrıntılı bilginin kanıtları var
İhya-ı Ulum adlı kitapta yazılıdır

Gözlerinin Rengi

Aşk sarhoşu olunca o mahmur gözler
Kırmızıya çalardı bir miktar

Bağrı yanıktı o Resulün her an
O iki kanlı gözüne kurban

O yüce gözünü hiçbir zaman
Başkasına baktırmazdı o gözleri yaratan

Feleğin hareminin sakinleri
Oldu kanlı gözlerinin meftunları

Halil’in gözbebeği O güzel
Gönülleri cezbetmek mirastı O’na

Gözünde ne idi dersen o kırmızı(275)
Dahi gözünde idi vuslat sarayı

Devlet olmuştu o gözler dine
Geleceğin gözü olmuştu huri gözlere

Aşk hastasıydı baştanbaşa
Kahramanca bakışının Rüstemler

Baksa O ledün ilminin padişahı
Ruhun ağzına gelirdi canı

Gönüller çalsa n’olur O Resul’ün gözü (280)
‘O’nun gözü sapmadı’ sürmesiyle sürmelenmiş o gözler

Sürekli o şahin gözler
Arş semasında kanat çarpardı

Başkasına bakmadı asla
Hiç gözünde yoktu ki dünya

Hilye i Hakani den
Ahmet Kemal