Benim köyümde geceler o kadar büyüleyici ki:
Nasıl diye sorma; cümlelere döküp anlatamam ki!
Yıldızlar o kadar mutlu ki dağlarla kucak kucağa,
Mutlular derimde, ama derecesini yazamam ki!

Bambaşka dilde şiirler okur köyümün geceleri,
Vadilerdeki ay ışığı, çamlardaki gece yeli…
Sanki birlikte duaya kalkmış yurdumun erenleri,
Fısıldar, fısıldar ama ben dillerini bilemem ki!

Yusufçuk kuşu perde perde çığlıklar katar sesine!
Gamlı gamlı ağlar bahçe aralarında çekirge!
Benim köyümü anlatırlar bana kendi dillerince
Ama onların anlattığı dilde ben konuşamam ki!

Ormanlar, ıssız gecelerin türkülerini söylerler.
Küçücük Asar’da adeta canlanır eski eserler.
O kadar sihirli ki benim köyümde mutlu geceler...
Hissederim, hissederim de ama şudur diyemem ki!

Parmaklarıma değecek gibi yakın kutup yıldızı.
Çeşmelerin geceleyin adeta kükrer şırıltısı.
Anla Yükselim, bu güzellikler köyümün öz yapısı.
Anlarım anlarımda, ama bir türlü anlatamam ki!



01 Haziran 2022/ Mustafa YÜKSEL