Bizim orda sıraya GOR
Sürülmemiş tarlaya BOR
Dedikodu ve lafa COR
Acemiye de TOR derik.

Göğüs ile sineye DÖŞ
Eşeği durdurmaya HÖŞ
İt köpek çağırmaya ŞÖŞ
Aşka gelene COŞ derik.

Tavuğu kışlamaya KİŞ
Rutubet düşen yere NİŞ
Çalı çırpıya deriz HIŞ
Rüya görmeğe DÜŞ derik.

Beslİ davar sürüsü YOZ
Açık toprak rengine BOZ
Kulağın arkasına TÖZ
Cevize ise GOZ derik.

At, eşeğe vurulur GEM
Samanla arpasına YEM
Nazar değen gözlere KEM
Çayır çimene ÇEM derik.

Hamid’in lakabı HAMO
Muhammed’e derler MAMO
Cemile yerine CEMO
Emne’ye de EMO derik.

Çok çiftleşen eşek DALAP
Bağlanan halata KELEP
Çirkin ve yavana CELEP
Ters düşmeğe TÖLEP derik.

Hayvan suluğuna YALAK
Pantor paçasına BALAK
Olmamış karpuza KELEK
Kovaya da KÜLEK derik.

Karaktersiz kimse SİLİK
Gömlek düğmesine İLİK
Yarı açık kapı YİLİK
Küçük taşa HALİK derik.

Kel olan kişiye KELEŞ
Papuça, terliğe KİLEŞ
Kokuşmuş cesede ÜLEŞ
Bedavaya BELEŞ derik.

Kırık cam parçası CINCIK
Tartaklamaya da HINCIK
Ezik büzük şeye MINCIK
Dişiye de GANCIK derik.

Hızlıca koşmaya BERİK
Yengice tavuğa FERİK
Yırtmaca, yarığa YİRİK
Yaş buğdaya FİRİK derik.

Kuyruk sokumuna GÖPÇÜK
İri kulaklıya KEPÇİK
Evcilik oyunu EPÇİK
Takibata İPÇİK derik.

Adil Şan eyledi KELEM
Eş dosta eylerim SELEM
Duysun bunu cümle ÂLEM
Şalgama da ÇELEM derik.

Şiir: Kültür Bakanlığı Halk Şairi Adil ŞAN