Ne çileler çektik birlikte
tanış oldu derdimiz bizim
yalnız bırakıldı dirlikte
yiğidimiz, merdimiz bizim

Bu meseleye, şu perspektiften bakıyorum ve diyorum ki, insan adil/adaletli olursa aslı esasında cesarete bile gerek kalmaz. Bu yüzdendir çilekeş olmamız bizim

(adil olmamızdandır çilekeşliğimiz)

Yani düşünün devlet ricalinden bir büyüğü düşünün adil olsa hiç korumaya ihtiyaç duyar mı?

Ya da ben adil’im diyecek bir cuma namazına bin koruma ile gidecek bu kitaba uyar mı?

Bizim kitabımız da şiddetli üzüntü çekmek var. Fakat, yolumuzdan dönmek vazgeçmek ülkümüzden umudu kesmek yok.

(meselenin esasında ilkin yok sonra var)

Birde güçlü kuvvetli birini düşünün, adil olsa zayıf olandan öcünü alır mı? Oysa adil olan insanlar, asil yaratılışa sahip insanlardır. Ben nihayetinde bizden bahsetmiş oldum.

(en nihayetinde hep bahsedeceğim)

Erenler bilir cengimizi
görenler bilir rengimizi
bilenler bilir dengimizi
çilekeş her ferdimiz bizim