-1-
Mutluluk çok sürmez,bir anlık...geçer.
Bitmeyen gece yok! karanlık...geçer.
Bu dünya ne hanlar,hakanlar gördü;
Ömrün saltanatı,sultanlık...geçer.
-2-
Geldik aynı yoldan,çoğaldıksa hep;
Dünyaya gelmeye sudandır(!) sebep.
Başa gelenlere akıl sır ermez,
Bulunur ölmeye sudan bir sebep!
-3-
Bitirdik günleri,kalana bir bak!
Çehremiz değişti,talana bir bak!
Her masal sonunda mutlu biterken,
Hayat bir masalmış! Yalana bir bak!
-4-
Sevenle sevmeyen bir olur mu hiç?
Sevenin kalbinde kir olur mu hiç?
Söz,tutum,marifet boy aynasında;
Hesapsız sevende sır olur mu hiç?
-5-
Aynaya düşen ne?Yüzün mü?Değil!
Dildeki ifade,sözün mü?Değil!
Söze de yüze de takılır maske;
Yüzleşmek istersen özüne eğil!
-6-
İçinden gelip de samimi dursan,
Başlar tedirginlik: “Çıkarcı insan!?”
Anlarsın boşuna her denemede,
Kalp arınmadıkça sonumuz hüsran!
-7-
Arıyı çiçekten baldan ölçerler,
Ağacı yapraktan daldan ölçerler,
İnsanı çırçıplak soyacak yerde;
Nedense giysiden,maldan ölçerler.
-8-
İnsan bu, bencildir, “hep bana” çalışır.
Bir günlük beyliğe,tufana çalışır.
Bir tür de vardır ki,akıl sır ermez hiç,
Aşka,Hakk’a,dosta...irfana çalışır!
-9-
Düşün,bir dakikaya neler sığar!
Sevinçler,üzgüler,keşkeler sığar!
Herkesin dilinde hep “biraz sonra”;
Bilinmez,ansızın gitmeler sığar!
-10-
Bir çağda zaferler vehmeder insan;
Çekilir,hep mevzi kaybeder insan.
Son kalan toprağa düşerken bile,
Kendini muzaffer zanneder insan!
-11-
Sen iyi ol gönlüm,âlem saf bilsin!
Bu yolda çabanı hep israf bilsin!
Söz incisi diz ki, gerçek sevgiden;
Varsın değerini tek sarraf bilsin!
-12-
Kalbimin sabrına şaşarım dostlar!
Bunca gam yüküyle yaşarım dostlar!
Mihnet çektiğimle övünmem asla,
Sevmekte istikrar başarım dostlar!