Artık

Ne çare ki sen yoksun

Aldığım nefesler solgun hissiyatım bir yorgun



Ruhun

İnsicamında korkular

Kalbim, ürpertilerin içinde yalnızlığına yanar



Eğer kan

Haşyet içinde akansa

Ötelerin devranına ram olunacaksa, yaşamak



Aşkta

Kalmayı başarmadan

Ona hiç ulaşmadan nefesleri umuda bırakmak



Korkmak

Koklamayı halde yaşamak

Sevdaya yoldaş olarak mesruriyete vasıl olmak



Kokmadan

Nefsi marazları dışlamadan

Nasıl mümkün olacak, tensel zevk mi kuşatacak



Bilmeden

Hissetmeden aranmak

Kanmak için yol aramak, niyette ihlâsı başarmak



Görmeyen

Gözlerin, kalbi letaiflerin

İhsan için gayretlerin hasredildiği dirliği bulmak



Kavuşmak

Hasretin bendinde kavrulmadan

Serinliğin hazını yudumlayarak tefekküre ulaşmak



İzlerinde

Nefesleri yoğunlaştırmak

Başkalaşmadan hilkatin niteliğinde muhlis olmak



Zamanı

Sayfalarında hale yansıtmak

Ömrü rıza içi vakfederek, ruhi iklimde yol bulmak



Seninle

Refakatin eşliğinde ki şevkle

Hislerin seyri âleminde, birliğin dirliğinde coşmak



Hazanlaşmadan

Anlamdan soyutlanmadan

Marazları nizam ederek, ömrümüzü güzelleştirmek





Mustafa CİLASUN