Yarınından umutsuz, tatlı canından bezen,
Yaşamak zorundaki ölüyü bilir misin..?
Aklı kayıp fikri yok, divane gibi gezen,
Mecnunun çölündeki deliyi bilir misin..?

Git diye itseler de, kal diyor hep bir yanın,
Umudunu bağlayıp her dakika her anın,
Sevdiğinin gönlünü yuva belleyen canın,
Kuş gibi sığındığı çalıyı bilir misin..?

Hayalini yalnızca yârin üstüne kuran,
Kime canım dediyse, oydu sırtından vuran,
Meydan okurcasına dimdik ayakta duran,
Dokunsan yıkılacak kaleyi bilir misin..?

İçimizi kemiren kuşkuları belki’ ye,
Dönüştürüp vuslatı erteledik baki’ ye,
Usul usul yağınca topraktaki bitki ’ye,
Yağmur şifadır amma doluyu bilir misin..?

Sevenin kaderidir dile düşer kınanır,
Sonunu bile bile tekrar tekrar denenir,
İnsan bil ki daima sevdiğiyle sınanır,
Aşığın bağrındaki çileyi bilir misin..?

Sırtında kambur gibi ecele dek taşıtan,
Kabuğunu sıyırıp, yarasını kaşıtan,
Mahkum edip bir ömrü bu acıyla yaşatan,
Haftanın zor gününü, salıyı bilir misin..?

Seyyal Tanır