Zamanın heybesine, doldurdum her şeyimi.
Asıp darağacına, şöyle bir bakacağım.
Gördüğüm manzaradan, alıp kendi payımı.
Bir dağ deresi gibi, gurbete akacağım.

Tozlu raflarda duran, anıları indirip.
Bir cenaze geçerken, tabutuna bindirip.
Yaşadığım çıkmazı, yiyip, yutup, sindirip.
Geçmişin üzerine, bir sünger çekeceğim.

Ders çıkarıp yılların, hediyesi izlerden.
Kulağımda sürekli, yankılanan sözlerden.
Düşse de itibarım,hep kem bakan gözlerden.
Yeşersin diye yeni, umutlar ekeceğim.

Canımdan bezdirdiler, canımdan saydıklarım.
Şiir kokar yaşayıp, etrafa yaydıklarım.
Sağlıcakla kalsınlar, geride koyduklarım.
Gidişimle belki de biraz can sıkacağım.

Kimseye görünmeden, veda bile etmeden.
İmtihandır diyerek, kin ve nefret gütmeden.
Son bir defa dağları, dolaşarak gitmeden.
Sonunu bilmediğim, bir yola çıkacağım.

( Onuncuköylü İsmail SIKICIKOĞLU )