Günaydın Şairim!

Şiir Başlığını okuyunca içimden şiiri oku kim kaybetmiş diye sadece tek kelime yaz dedi.
O niyetle gelmiştim.
Meğer Şiirin adı başka
İçerik başkaymış.
Kutlarım Ahmet Bey!
Sevgilerimle.

Aman kendinize dikkat edin. Bu çalanlar o kadar yüzsüz ki ön arka demeden yetim hakkı olup olmadığına bakmadan amuduyla götürüyorlar. O kadar dönem gördüm okudum ama ilk defa bu kadar okutuldum/yutuldum

Tebrik ve saygılarımla ozanım

Amann boş ver be Ahmet abim, ne yapsan boşa zaten.

Bak yine bir anım geldi aklıma (senin sayfanda nedense böyle oluyor, kendimi buluyorum galiba). 19 yaşlarımda oto yedek parçacısında çalıyorum. Sanırım beş altı ay sonra Adnan abi işten çıkarttı beni. Sonrasında babam gitmiş sormuş "bizim çocuğun bir hatası mı oldu" diye. Adnan abi de "yok hocam senin çocuk çok iyi de biliyorsun bir arabası olana yedek parça satıyoruz. Gelen müşteri köyden geldim param yok biraz indirim yap deyince senin çocuk acıyıp indirim yapıyor. Hem de bazen zararına... İyi de adamın arabası var, hatta köyde bağı bahçesi, fındık tarlası var, bizden zengin ve bizim daha çok ihtiyacımız var paraya neden indirim yapalım. Ne gerek var acımaya" gibisinden bir şeyler söylemiş. Ve arkasından " afedersin ama hocam anlayacağın senin çocuk çok HIYAR KALPLİ" demiş:))) Babam sitem edip akıl verdiyse de ticarette şunu yap, bunu yap diye bana, ben bu cümleyi madalya gibi taşırım göğsümde:)

Yani sözüm meclisten dışarı ama iyi olmanın hıyarlık sayıldığı zamanlar bunlar (ki anlattığım hikaye 1989 da yaşandı).

Haddim degil tabi sizin gibi gün görmüş büyüğüme söz söylemek ama yine de söyleyeceğim, vicdan rahatsa gerisi boş. Onlar düşünsün... Bugünün yarını da, öteki tarafı da var...

Saygılarımla iyi geceler dilerim...