Sanma sana eskisi gibi bir şeyler söylemek istiyorum,
Daha fazla üzerime gelme vakit dar kelimeler yetersiz kalıyor,
Yıllardır adını sözlere döken kalemim’den hüzün damlıyor,

Dokunma yıkılmış dünyamda karanlık sullarda boğulduğuma,
Bir vakitler mas mavi üzerimize aşk yağdıran o gök yüzü,
Şimdiler’de darbe üstüne darbe yemiş gibi durgun vede suskun,



Sitemim kendime kahrolası seni nasıl sevmişim bağrıma basmışım,
Yalanlarını benden gizleyen o gözlerine nasılda ne diye kanmışım,
Yazıklar olsun sen gibi yüreksizin saçlarına ellerimle güller takmışım,



Umarım mutlu olursun sildim süpürdüm bendeki kalıntılarını,
Lanet olası kalbim ile el ele verdik kimsesizler kıyısına çekildik,
Sahtelikler üzerine kurulmuş mutluğunun su alışını izliyoruz,



Şimdi sende ben gibi yalnız kalmanın suç sayıldığı bir ülke gibisin,
Yıkılmış umutlarınla sahte gülüşlü kalabalığın gözünde suçlusun,
Kahrolası sen izbelerle süslü rutubet kokan sokaklarda bir başınasın,



Yanaklarına her elimi uzattığımda boşlukla dolardı avuçlarım,
Bir tutam mutluluk aradığım tebesünde hiç bir şeydi bulduğum,
Bağ bildim seni vakitsiz hasat saydım geçen zamanı bağı bozdum,


İster dualar et ister bedualar et seni gözlerimin uçurumun attım,
Dinlediğim anlamsız bir şarkı tanımadığım bir yabancı saydım,
Nice zamandır oynadığımız bu aşk oynuna ebediyen bir son verdim...!


Şair Yazar Osman Dastan © 20/ 05 / 2022 . 05 : 00