Bu yanlızlık nereye kadar...
Diye sorardım kendi kendime...
Tek başına oradan oraya...
Yaşarken yalnızdım...
Yanlız öleceğim diye düşünüyordum...
Ebedî yolculuğumda...
Hiç beklemediğim bir an’da...
Sekarat halinde buldum kendimi...
Sağımda nur yüzlü bir ihtiyar...
Daima Telkinde bulunuyor...
Solumda iki tane hokkabaz...
Bir bardak su ile imanın imanın diye sesleniyor...
Anladım ki sağımdaki dünyadaki Amelim...
Solumda ki şeytan ve avaneleri...
Bir anda herşey bitti...
Dünya hayatı denen yolda...
Kabir hayatı başladı...
Koskoca dünyanın...
En karanlık küçücük odasında...
İki varlık geldi yanıma...
Her ne kadar yüzleri dehşete düşürsede beni...
Münker ve Nekir sual Melekleri...
Sesler çoktu aslında...
Sadece ölüler ve dünyada sayılı ilmi yüksek olanlar birde hayvanlar duyardı...
O acı çığlıkları toprak altında...
Ayak ucumda kocaman bir yazı...
Hayal etmediğin yerdesin...
Girdiğin çukurdan kurtuluş yok...
En sevdiklerinin bile unuttuğu yerdir burası...
Ne kadar hazırlıklıyız...?
Hiç düşündük mü...?
Ömür kısa...!!!
Ölüm gerçek unutma...!!!

ÖZKAN D...
SELAMET99