At üstünde koşardı, yiğitler
Al yüzünde kızardı, edepten
Baş önde yürürdü, eskiler
Düşmana korku salardı, heybetten

Selam, dilinde pekmez tatlısı
Muhabbet ocakta pişen şurası
Gönlünden düşmez zikir helvası
Alnından tanınırdı, secde yarası

Saygı sevgi, lafta değil, Kalpte çakılı
Hoşgörü anlayış, genetikten takılı
Hata kusur görmez, gözden saklı
Tarihim şanlı, Toprağım şehit kanlı,

Şimdi, Demirin içinde giden kimin çocukları?
Tahammül yok, sabır yok, yüzlerde nur yok,
Kural tanımaz, Öfke dinmez, küfür bitmez,
Yollar tapulu malı, işte onun bunun çocukları.

Nereden nereye geldikte devşirdik,
Selamsız yürümez geçip gitmezdik,
Yüzlerde gülümsemeleri hiç eksiltmezdik,
Biz büyük bir Milletiz, bunları bizmi yetiştirdik?

Heyhat, bir inkilapki iman sinelerden göçmüş,
Yazikki, bir nesil kökünden kopartılıp sökülmüş,
Eyvah ki kendi kardeşine düşman kindar kesilmiş,
Yuhlar olsun bunları hangi analar böyle doğurmuş.

Yollara ziftler dökülmüş,Asfalt kapkara,
Şeytan ve yoldaşlarını başka yerde arama,
Demir binekle gidiliyor sanki harbe savaşa,
Mazimde kaldı bembeyaz sayfa,Sanki bunlar veledi zina….