Gülümserken baharın gülleri bize,
Güneş daha “doğmadan” çıkıp gelsene..!
Muhtaç etme sevginden kalan bir ize,
Hasret beni “boğmadan” çıkıp gelsene..!

Eylemişken gönlümü aşkına mesken,
Bahtiyar saatlerim geçmesin erken,
Zaman öyle yerinde dursun sen varken,
Yazıma kar “yağmadan” çıkıp gelsene..!

Fırsat elden gidince beyhude yanma,
Gülüşüm yanıltmasın halime kanma,
Öyle göründüm diye güçlüyüm sanma,
Üst üste dert “yığmadan” çıkıp gelsene..!

Sırtını dayadığın yamaçlarıma,
Sevgiyle yeşerttiğin kıraçlarıma,
Edeple okşadığın o saçlarıma,
Rüzgar bile “değmeden” çıkıp gelsene..!

Neye yarar ecelim geldikten sonra,
Dost düşman şu halime güldükten sonra,
Muradım da mahşere kaldıktan sonra,
Dar kabire “sığmadan” çıkıp gelsene..!

Seyyal der ki kış geçti bahar var mıdır,
Çektiğim çile sanki cana kar mıdır,
Ayrı koyan gurur mu,yoksa ar mıdır,
Başım öne “eğmeden” çıkıp gelsene..!

Seyyal Tanır