0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
340
Okunma
Şimdi durmuyor gözümün seli.
Ceza evi duvarı çekerim ah uzar.
Arar oldum ben gülsüz bülbülü.
Ne anlayan nede beni soran var.
İşkence dolu mahpus hane odası.
İçimden gitmiyor Anadolu sevdası.
Duvarlara yazdım gönlümdeki yası.
Ne yoklayan var ne içeri giren var.
Görüşe gelenlere haberler sordum.
Duvara taşlara seslendim durdum.
Sonunda arayarak kendimi buldum.
Ne beni bir duyan nede gören var.
Fehmi.
Ellerime canım kelepçeler dolandı.
Benim yaralarım azdı hep sulandı.
İsyankar oldum her gün içim yandı.
Ne tanıyan ne de haber veren var
