1
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
462
Okunma
aşk, bacayı sarınca kalp evimizde
gözlerin can verirdi bakışıma
perdeleri ellerinle çekerdin geceye
su sızmazdı aramızdan
yatağı bulduğu an’
sokaklar loş
lambalar uykulu
söz biter
sükut liman olurdu
sarılır sarılmaz renklenirdi
kurduğumuz o siyah beyaz düşler
esrarı çözünce kulağına fısıldadığım sır
ölü kelebekler uyanırdı usuldan
inip kalkan göğsünde
hani zamandan muaf bi’mekanda
şeytan, tüyünü üflerdi ya nefesin
mumları söndürürken tanrı
şehvete teslim olurdu nefsin
aşk
bacayı sarınca
tüterdi bir şekilde
geceyi ateşe verir
sönerdik küllenince..
Cevap Yaz