Eskiden, dayanamayıp bayramlıklarını arife günü giyip gezen çocuklara arife çiçeği denirdi.

O yürüyen çiçekler için arife günü ayrı bir bayramdı.

Deminde dem kararında karar
göynüm çocukluğumdaki bayramları arar
bulamıyorsam, umduğumu
aramak neye yarar.

Bazen içim ürperir ne olacak diye
şimdi bugün bayrama geldik hoş geldik
daima bugüne gelelim inşâallah
geçmişe sünger çekmeden.

Kimseyi değil kendimi arıyorum
düşündüm, taşındım taşındığım yerdeyim
öyle çok ihtiyâr gözüküyorum
görene bir de bahtiyâr

Bugün bayram bitene dek
ben evimin balkonundayım
erik ağacının dallarında yerini almış
kuşlar cıvıldıyor bayram diye...

Gümüşhanlıyım evet
kendimi arıyorum, ulaşabilirsem eğer
bir laf, iki gaf edeceğim
eziyetin başına "M" koyarak...

Böyle bir anlayışın içerisinden geçerek... Ramazan bayramı, Türkİslâm dünyasına mübarek olsun!