Hayatından silemiyorsan karanlığı, karalayacaksın
Hayat çıplak çıkarsa,küllerden gül koyacaksın yüreğine
ormanının en yüce ağacı olup
Dalacaksın hayatın merdiveninden gökyüzüne
Sert esse de rüzgarlar eğilse de dalların, kırılmayacaksın
Gönlüne vursa da gözyaşı dalgaları ıslansa da kaderin
Hayat denkleminin efendisi sen olacaksın
Işık için kavganın en önünde,en büyük savaşçısı olup
Dalacaksın çocukluğun o eşsiz masumiyetine
Ayrılık karası geceler boğsa da yüreğini
Umudun şimşeğini sen çakacaksın
Ateş kırmızısı yolları adımlarken
Hançerleri geçmişine saplayacaksın
Umutsuzluğu kefene koyup
En derin uçurumlara bırakacaksın
Çürümüşlük kokan dostlukları hayatın çöplüğüne atıp
Şafağı gören dostluklara uzanacaksın
Hayat bir kazan sevdalar içinde kaynayan su olsa da
Buharlaşsa da gökyüzüne
Yeni yağmurlar yağdıracaksın
Sevda denizlerine yelkenler açıp
Dalga dalga özgürlüğe uçacaksın
Bazen bir enkaz devrilse de üzerine
Kırılsa da hayat ormanın
Yüzünde sevginin ışığını saçacaksın
Başın dik onurunla insanlığa doğru uzanacaksın