Öğlen yemek yerken, aklıma gelirdin
Bir lokma ekmeği, sensiz zor yutardım
Sen bana, yaşama arzusu verirdin
Gün boyu, ne pembe hayaller kurardım

Her akşam eve, koşaraktan gelirdim
İlk önce, gözünün içine bakardım
Ardından çiçeği, eline verirdim
Gece ne hevesle, yanına yatardım

Bu içim sızlardı, kıyamazdım gülüm
Beyaz tenine, hoyratça dokunmaya
Razı gelmezdi, deli divane gönlüm
Seni günlerce, uykusuz bırakmaya

Bir dirhem bile, şüphem yoktu çiçeğim
Bu aşkın, sonsuza dek süreceğinden
Bilsen ne kadar çok, emindim sevdiğim
Beni ömrünce, terk etmeyeceğinden

Aklımdan geçmedi, hiç düşünmüyordum
Sevda dolu aşkı, bitireceğini
Senden ilelebet, hiç beklemiyordum
Bana bir gün, kötülük edeceğini

Ben sana, sonsuz bir güven duyuyordum
Ben seni, seviyordum taparcasına
Seni kusursuz, ilahe biliyordum
Neden kaçıp gittin, evden kaçarcasına

Buna inanamıyorum, şaka gibi
Küçücük bir fırtına, savurdu bizi
İkimizde bir anda, boyladık dibi
Kutsal bildiğim aşkın, kalmadı izi

Yazık günah oldu, onca emeğime
Biçirmedin lanet, ektiğimi bana
Ateş düşürdün, zavallı yüreğime
Haram zıkkım olsun, ettiklerim sana

Senin yüzünden, kalmadı hiç inancım
Masal gibi, büyük aşk palavrasına
Kolay kolay geçmez, bu acılı sancım
İhtiyacım var benim, aşk molasına

Seven yüreğim, yangın yerine döndü
Hadi bırak nazı, gel desen de gelmem
Gönlümde sana olan, demli aşk söndü
Artık rüyalarda bile, seni öpmem