Eller gibi neşeli,çocukluğum olmadı,
Oyunlar oynayacak, arkadaş yoktu bana.
Yalnızlığın acısı,gözlerimde solmadı,

Oyunlar oynayacak,arkadaş yoktu bana,
Ufacık bir tebessüm,nedense çoktu bana.

Birazcık iri olan,zorluk ile alsa da,
Oyuncakları bazen,biri kırıp,çalsa da,
Çocuklar arasında küslük,kavga olsa da,

Oyunlar oynayacak,arkadaş yoktu bana,
Ufacık bir tebessüm,nedense çoktu bana.

Bazen çok yenilerde,bazen orta çağlarda,
Bazen kırda,ovada bazen ise dağlarda,
Bazen evde,parklarda,bazen bahçe,bağlarda,

Oyunlar oynayacak arkadaş yoktu bana,
Ufacık bir tebessüm,nedense çoktu bana.

Yaşamda bir günüm yok,üzüntüsüz bir anım,
Öyle garip hâldeyim,etsiz,kemiksiz canım,
Eksik var ki ömrümde,kesiliyor imkânım,

Oyunlar oynayacak arkadaş yoktu bana,
Ufacık bir tebessüm,nedense çoktu bana.

Tutmuyor birbirini,yaptığım tüm hesaplar,
Paslanmış bir hançeri,zaman sineme saplar,
Çocukları görünce,içimi hüzün kaplar,

Oyunlar oynayacak arkadaş yoktu bana,
Ufacık bir tebessüm,nedense çoktu bana.

İçimi yakan ateş, zamanla söner m’ola?
Bahtıma yağan karlar,dolular diner m’ola?
Güzelim mutlu yıllar,bir daha döner m’ola?

Oyunlar oynayacak arkadaş yoktu bana,
Ufacık bir tebessüm,nedense çoktu bana.

Yetişkin olsam bile,gözümde yaşayacak,
Yaşlansam da arzusu,özümde yaşayacak,
Metin-iyim sitemim,sözümde yaşayaccak,

Oyunlar oynayacak arkadaş yoktu bana,
Ufacık bir tebessüm,nedense çoktu bana.

Şükrü Metin Şiirleri

Kayıt Tarihi : 1.7.2010 01:21:00

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.