Bizim köyde bir adam vardı geçmiş zamanda
Hödük paşa derlermiş, hem hödükmüş hem paşa
Gerçek ismi ne idi kalmadı ki aklımda.
Hödük paşa derlerdi hem hödüktü hem paşa.

Yükseklerden uçardı ağrıdan dem vururdu
Kar görende oturur Everest’e ulurdu
Küçük bir zor görünce geri geri dururdu
Hödük paşa derlerdi hem hödüktü hem paşa.

Laf ile yürütürdü karadan gemileri
Düzlükte gayet iyi rotasında tekeri
Yediği zılgıtların tez gelirdi haberi
Hödük paşa derlerdi hem hödüktü hem paşa.

Lafa biri girince hemen ordan patlardı
Atacağı taşları hep cebinde saklardı
Tekere taş koyanı kaynar suda haşlardı
Hödük paşa: derlerdi hem hödüktü hem paşa.

Eli de çap biriydi götürürdü durmadan
Ölüyü de soyardı sahibini kırmadan
Ne kızarır yalandan ne korkardı haramdan
Hödük paşa derlerdi hem hödüktü hem paşa.

Perşembenin gelişi çarşambadan bell/olur
Onun sazı gitarı daim yedi tell/olur
Uzun hava çekerdi, her havası yell/olur
Hödük paşa derlerdi hem hödüktü hem paşa.

Kılıç kalkan ekibi kurulunca en önde
Mavarası duyulur, yiğitlik vardı serde
Fitili ateşleyip, sır olurdu alevde
Sonra çıkar meydana hem hödüktü hem paşa.

Kriz miriz vız gelir, sohbeti başlayınca.
Bütün dağlar altındır, bol kese harcayınca
Kuyruğu buz tutardı, soğukta kışlayınca
Hödük paşa derlerdi hem hödüktü hem paşa.

Halk bıksa da yalandan vardı birkaç cazgırı
Eskiyince atardı bitmezdi hiç dazgiri
Durmadan at değişir bitmez idi beygiri
Hödük paşa derlerdi hem hödüktü hem paşa.

Dinleyenler mest olur, çıkarlardı uzaya
Yakıtı bol doldurur bindikleri füzeye
Yeri ahır sekisi, sözü zengin düzeye
Tello bile az gelir, hem hödüktü hem paşa.

Akıbeti ne oldu, yıllar sonra duydum ki
Nihayet Azrail’e yakalanmış bizimki
Azrail bu mukadder, olacaktır yenilgi
Sonunda Azrail’e yenilmiş hödük paşa.

Öldüğünde kefeni komşuları vermişler
Sağdan soldan toplayıp altın üstün dermişler
Baldırı çıplak biri, nihayet fark etmişler
İmam bile görmeden gömülmüş hödük paşa