Üçgün misafir idim şu dünya denen handa
Var sebebi amma nail olup eremedim
Nice yolcular geldi geçtide bu cihanda
Şâd olanı murada ereni göremedim

Agır geldi omuzlanıp yüklendigim yüküm
Düz yollarım döndü yokuşa büküldü belim
İçimde fırtınalar koptu konuşmaz dilim
Süzüldü aktı gözümden yaşlar silemedim

Yaşadıgım nafile yaşadıgımı sandım
Uzaktan pembe görünen hülyalara daldım
Hayâller umutlar yıkıldı ortada kaldım
Her gönüle yettimde gönlüme yetemedim

Böylemi olur seven insana deger vermek
Sevmek degildir gözümde degerlisin demek
Kucak açtım yarınlara boşa gitti emek
Sökülmüş duygularım hislerim dikemedim

dursun derki çok yandı hayatta aciz canım
Duymuyor dost bildiklerim feryadım avazım
Derli çalıyor dertli söylüyor garip sazım
Şen neşeli olup eller gibi gülemedim

_= Dursun DURUKAN =_