9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1557
Okunma
bunca telaş senin için ey olurlarımı erteleyenim...
kaç fırtınayı teyet geçti sedefli sabahlar..
kaç insan senden böyle vazgeçti
sana rağmen ayrılığı seçti
kaç insan ışıldayan sabahları senin için çevirdi ayazlara
sıcağına rağmen soğunu seçti
yalnızlık sarhoşluğuyla kaç gece devrildi ardından
bu sabahta mı yastığa sarılmış bedenimle alay edecek
penceremden sızan güneş
yine başımda nevrotik ağrılar, depremli sabahlar
menekşelerimi kuruttu,kokundan uzak rüzgarlar
dokunduğun her yerde yangın,tenim tarumar
anladım...gittiğin gün
ben yokluğunda kadınlığıma kandım
kırıntılarınla yetinmeye çalışırken yaşadım
minnettarım
Cevap Yaz