ON İKİ EYLÜL 1980

Kardeşi kardeşe düşman ettiler
Mehmet’e Ali’yi öldür dediler
Ellere tabanca mermi verdiler
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

Zindanda işkence sesleri vardı
Analar babalar her gün ağlardı
Çileli hasretler yürek yakardı
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

Kimimiz Mardinli kimimiz Vanlı
Kimimiz asiydik kimimiz yanlı
Yüzümüz beyazdı dişimiz kanlı
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

Huzur ve mutluluk bize darılmış
Ta o günden belli kalem kırılmış
Vatana hıçkırık imdat sarılmış
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

Babayı oğula dargın ettiler
Yüreklere isyan nefret ektiler
Ezelden bugüne artık yettiler
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

Kader sokaklara ölüm katardı
Kurşunlar delice ömür yutardı
Tarifsiz korkuyla kalpler atardı
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

Kimimiz sağcıydık kimimiz solcu
Kimimiz yaralı kimimiz yolcu
Kimimiz bozguncu kimimiz kolcu
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

Ölümler yüz değil binler olmuştu
Umutlar tükenip erken solmuştu
Yürekler haykırır sabır dolmuştu
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

Şairim kalemi itesim geldi
Yazdıkça içimden gidesim geldi
Aklımdan çıkıp da yitesim geldi
Kahrolsun o lanet on iki Eylül
Kaybolmasın gençlik solmasın o gül

İsmail GÜLER Şair