AHVÂL!

Allah der ki eey iman edenler;
Bunca gür sadâyı yok mudur duyan!
Özgürlük adına nâra gidenler;
Farkında mı acep ayağı kayan!

Oruç, açlık idi, o dahî bitti!
Haram helal dikkat, eridi gitti
Medeniyet yitti, nesil de yitti;
Bir fidan ki sulanmazsa, kuruyan!

Doları İslâm’ın önünde tuttun
Namaza gitmedin pazara gittin
Allah sorar; emaneti, ne ettin?
Ahretindir madde madde eriyen!

Aşsız ve ekmeksiz, susuz çöllerde
Hû Hû diye inler, yanık dillerde
Sıladan geçip de, gurbet ellerde;
Kâmil kuldur, Mevlâsını arayan!

Şüphesiz ki rahmet ayı, Ramazan
Pek rahîmdir bunu kuluna yazan
Olmasın münkerât, orucu bozan;
Biz olalım önce, rahmeti yayan!

Şu insanoğlunun, çekince canı
Çıkarır denizden, inci mercanı
Paradır kiminin, dini imanı;
İşi gücü, altın, inciyi sayan!

Murat Kahraman Murâdî
15.04.2022/İstanbul