Geç kaldım


Anamdan daha erken doğmaya!
Affet beni sevgilim bağışla
Senin çağlarına yetişemedim
Her neyse,
Zaten alıştım arkada olmaya
Okula, işe, arkadaşa

Biraz uçurumun kenarında kaldım
Yapayalnız sokaklarda tek başıma dolaştım
Mavi gökyüzü altında
Sıcak yaz günü deniz kenarında
Kimse yoktu buluşmaya
Martılara simit attım
Kalabalığın içinde tek başıma

Artık böyle yaşamaya alıştım
Biraz buruk olsa da umutlarım
Geç kalmışım çocukluğumda oynamaya
Bisiklet sürmeye, çelik çomaga Çabuk büyümek isterdim oysa
Geç kalmışım, koca adam olmaya

Oysa ne çok severdim seni
Beni sevdiğin gibi ,
Büyüyemediğimden oldu her şey
Geç kaldım aşkı yakalamaya
Her seferinde olduğu gibi hayatta
Affet ne olur bağışla

Geç kaldım!
Yaşamaya, anlamaya, anlatmaya
Zaman durmuyordu
Ben yetişemiyordum
Bakkala ekmek almaya gittim
Kalmamıştı, sabahın dokuzunda
Belki de aslında hep bir yerlere ulaşma çabası
Her şey olacak ulaştığımda
Evim, barkım, çocuklarım dostlarım

Her neyse kavuşmadan ayrılmak benim bahtlarım
Gideceğim bu alemden erken belli
Geç olmadan ayrılığa tutunalım
Bari oraya zamanımda varalım
Allah aşkına...