1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
570
Okunma
Yandı gönül, yandı gönül,
Bir rüyaya kandı gönül.
Çekip gitti yar diyenler,
Elde garip kaldı gönül.
Mum dibine ışık tutmaz,
Bu dert beni iflah etmez,
Kovarım, kovarım, gitmez.
Bir deliye döndü gönül.
Günlerimin burcu duman,
Yamandır şu halim yaman,
Yarimi andığım zaman,
Yandı, yandı, dondu gönül.
Sevdadır sakın kınama,
El oldum öz kardaşıma,
Her dertte derman var ama,
Kayıp gitti söndü gönül.
İbrahim Vedat Çarpar
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz