4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1234
Okunma
zindan karası gibidir gece,
ve
sonucu söylenmeyen bir bilmece...
nice aşklar yaşanmıştır dolu dizgin,
nice ayrılıklar gözyaşları saklar gizinde...
korkarız zaman zaman,
etrafımızı saran yapış yapış yalnızlıktan.
sesimiz yükselir göklere,
karanlıkları yırtmak istercesine,
duymaz hiç kimse,
değmez hiç bir el elimize...
oysa,
umutlarımızın tükendiği en son çizgide,
aydınlık belirir bir adım ötemizde...
birdenbire canlanır ölüye dönen tabiat, her bir yaprak,
tomurcuk, çiçek olur çığlıklar atarak,
canlanır ağaç, yemişe durur dal coşarak..
adı yaşamdır bunun,
nafiledir çözmeye çalışmak,
yaşanır, an’dır sadece...
21.07.2008 kızıltoprak
Nursen Ateş
Cevap Yaz