Bazen eskileri özlüyor insan
Güzelleri bizden zaman çalmadı
Materyal çoğaldı kayb oldu ihsan
Laflarda aklanan elek kalmadı

Zemheriden bahar gebe kalınca
Asker gibi bağlar emir alınca
Doyardık meyveler koku salınca
Bağlarda toklanan çilek kalmadı

Değeri var idi her bir nimetin
Makamı büyüktü güzel hikmetin
Yüksekte olurdu edebi metin
Tahtlarda haklanan bilek kalmadı

Eskiden şiir az okuyan çöktü
Hem de bu kadar çok kitaplar yoktu
Sözler dosta vefa düşmana oktu
Zarflarda saklanan dilek kalmadı

Elimize kitap geçseydi eğer
Sözüne özüne verirdik değer
Anladım ki okuyan yürek miş meğer
Raflarda koklanan yürek kalmadı

Mustafaoğlu ilyas


Okuyup yorum ve eleştiri yazan tüm dost ve forumdaşlara, saygılarımı
bırakıyorum

Degerli dostun güzel yüreginden inciler
-------------------------
Bir ederi vardı,cilvenin,nazın,
Sevmekten alınır,tadınla,hazın,
Yangın yeri sinem, çıksa avazım,
Sevdası yoklanan, yürek kalmadı...

Nurettin GÜLBEY