Aylar geçti yıllar geçti
Dokunmadan ömür geçti
Hayat beni böyle biçti
Ne diyeyim ne diyeyim

Günüm günümü tutmadı
Kader asla unutmadı
Bir gün rahat uyutmadı
Ne diyeyim ne diyeyim

Bir çaba içine doğdum
Şükürler olsun ki sağdım
Şeytani nefsimi boğdum
Ne diyeyim ne diyeyim

Çocuk olup koşup durdum
Sabah akşam hep yoruldum
Bir güzel kıza vuruldum
Ne diyeyim ne diyeyim

Ömrüm çalışmakla geçti
Gönlüm hep doğruyu seçti
Bildiklerin tek tek saçtı
Ne diyeyim ne diyeyim

Çoluk çocuğa karıştım
Zalim nefsimle barıştım
Cümle alemle yarıştım
Ne diyeyim ne diyeyim

Layıkıyla görev yaptım
Doğru yolda Hakka taptım
Görünenden büyük çaptım
Ne diyeyim ne diyeyim

Bir gün geldi görev bitti
Anladım ki çok şey gitti
Lakin beni mutlu etti
Ne diyeyim ne diyeyim

Vefasızlık bir elemdi
Onu yazansa kalemdi
Eni sonu bir ölümdü
Ne diyeyim ne diyeyim

Acun’um Acuna bir bak
Allah için diyelim Hak
Vicdansızlar olsun helak
Ne diyeyim ne diyeyim

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
YEDİ NİSAN İKİBİNYİRMİİKİ / ADANA