Gün, ay ve mevsim, sonra da yıllar
Hepsi geldi geçti, sen gelmedin yâr
Papatya, kahve de, açıldı fallar
Gönül seni seçti, sen gelmedin yâr

Kaç kez adın andım, tüm hecelerde
Kar eksik olmazmış, dağ, yücelerde
Hiç geçmek bilmeyen, kör gecelerde
Uykularım kaçtı, sen gelmedin yâr

Adını aşk koydum, kendi lehçemde
Maviye aşıktım, zaten, gökçemde
Nevm bahar ayında, gönül bahçemde
Erik çiçek açtı, sen gelmedin yâr

Arılar çiçekten, yaparken balı
Sarısı, beyazı, mor ile al’ı
Bu yüzden bülbüller, doldurur dalı
Güller koku saçtı, sen gelmedin yâr

Mutluluk her zaman, olmuyor baki
Her türlü renk gördüm, samani, haki
En güzel kadehte, sunarken saki
Aşık bade içti, sen gelmedin yâr

Ne hoştur manzara, sulak yerlerde
Koyun kuzu oynar, bizim orlarda
O şen yaylalarda, ve hoş kırlarda
Kelebekler uçtu, sen gelmedin yâr

Lüzumsuz şu gönlün unutmaz onu
Bir de yazıyorken, sevdaysa konu
Şimdi buralar da, baharın sonu
Kuşlar bile göçtü, sen gelmedin yâr

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

NEVM BAHAR : İlk bahar