(Fasl-ı Muhabbet şiiri)

Sevgi olan o kalp, gönül olunca
Girmek için ben o yere giderim.
Ararken yorulup benzim solunca
Kalp tabibi olan ‘Pir’e giderim.

Gülen bir yüz, gönle girişte kapı
Harcı sevgidendir sağlam bir yapı
Tatlı bir söz ile alınır tapu
Gönlü çevreleyen ‘sur’a giderim.

Üzmem, üzülürüm gönül kıramam
Sohbeti uzatıp hiç bıktıramam
Veda ediyorsa kusur aramam
El sallamak için ‘gar’a giderim.

Ne mübarek bir ay semada eller
Eller âmindeyken zikreder diller
Gönül bahçesinde açılır güller
Gül açılan gönle ‘tur’a giderim.

Bağlı olan şeytan duramaz azar
Mümin çözer ise aradan sızar
Günahı sevabı melekler yazar
Nefsi yenmek için ‘zor’a giderim.

Pirler, “incin ama, incitme” dermiş
Varını dağıtır, sabır edermiş
Karan’lı Veys gibi deve güdermiş
O vuslat makamı ‘Bir’e giderim.

Cüzi iradeyi vermiş Yaradan
Tutulma harama sıyrıl aradan
Hayır gelmez mal mülk ve de paradan
Yanılırsam mutlak ‘nar’a giderim.

Doğrusu da belli eğri de belli
Birini seçersin yüzdelik elli
Değilsen Hak yolda gözlerin selli
Sonra Behlül olup nere giderim.

03.04.2022