3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
435
Okunma
güneş doğmadı karanlık hücreme
beklerken binbir çiçekli baharı
ne umutlar beslemiştim
yeşermedi...
kendimce yazıp çizdim boş düşleri
farkına varmadan gömülmüşüm hiçliğe
tutturmuşum delice bir sevda
sonu olmayan yollarda kaybolmuşum...
dicle fırat mavi akardı her mevsim
kucaklardı sevda yangını yürekleri
şimdi onlar bile yitirdi maviliğini
alabora oldu kayıklar
boz bulanık sularda kaybolup gitti sevişenler
aşk bitti!..
çiçekler öldü, güller kökten kurudu
yorgunluk düştü ruhuma, bedenime
gidiyorum bilinmeyen çok uzaklara
dönüşü olmayan yollarda nefes tüketiyorum
ölüyorum...
lütfen ağlama al yazmalı kanayaklım
dönecek gücüm kalmadı...
Zafer Direniş
...
Sonsuzluğun yollarındaydım...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz