sanırım beş kere yazmıştım Türkçenin başkenti karaman
ilinden ama kime yazıyoruz kime söylüyoruz
sanırım maya sorunu var, herkeste
tutmadığı gibi her devirde de tutmuyor üstadım...
Ergenekon'dan çıktıktan sonra her gittikleri yerde bir
devlet kuran ecdadımız da bazen bu modalara uymak durumunda
kalmışlar...bugün entelektüel görünme adına İng. Fransızca, Almanca
dillerini dilimizin her yerine sokmaya çalıştıkları gibi Selçuklular döneminde
Yunus Emre dururken Mevlana ile Farsçaya, Osmanlı zamanında
Müslümanlığı Araplaşmak zanneden ve hala devam eden Arapça
akımına heveslenip bu günkü meydana gelen HİBRİT Türkçenin
yozlaşma haline gelmişler...bunlara da söylenecek
çok sözler var lakin çok sıkıcı olacak...ben bugün
hala ilk okulda öğrendiğim ki üstünden 65 yıl
geçtikten sonra bile merhum Ziya Gökalp'in ALAGEYİK şiirini
iştiyakla okur ve haz duyarım...öncelikle duyarlılık dolu asil yüreğinizi
ayakta alkışlıyor, sonra da selam, sevgi ve de saygılarımı iletiyorum
TÜRKÇENİN BAŞ KENTİ KARAMAN İLİNDEN...Esen kalın...

Memleketin her deliği Türk ve Türkçe düşmanı kaynarken daha da çok sorumluluk ve gayret düşüyor Türküm diyene.
Türklüğü ve Türkçeyi Mehter Marşı ve Osmanlıcılıktan ibaret sanan, sözüm ona Milliyetçi(!) kaynarken ortalıkta, biz "dilimizi konuşun, yazın" diye kendimizi paralıyoruz.
Neredeyse tamamen asimile olmuş, su yoluna giden Kızılderililerin küçük bir azınlığı dışında, hiçbir kökeni, milliyeti, cibilliyeti ve dili olmayan Amerika'da bile milliyetçilik ve dil üzerine seferberlik ilan ediliyorken. Bizler; binlerce yıllık kökenimize rağmen dilimize sahip çıkamıyoruz.

1277 yılında Karamanoğlu Mehmet bey bile Türkçe savaşı vermiş ve bu gün Dil Devrimi ve Atatürk'e rağmen, hala Türkçe konuşun, yazın deniyorsa, atladığımız bir nokta var demektir.

Bir kısmı Arapçayı dinle, diğer bir kısmı ecnebi dillerini çağdaşlık ve medeniyetle kıyaslıyorsa. Arızanın nedeni ortada...
'Özenti, Kişilik bozukluğu, Özgüven eksikliği, Cehalet adı altında ART NİYET ve EĞİTİM SİZ LİK!..'

Yine Bam Teline dokundun be abim!..
Şiir, yazı yazmak başka bir şey, konusunun derinliğini işlemek başka. Her zaman bu derinliği yansıtıyor yazdıkların. Sanatçı olmanın gereği de budur bana göre.

Tebrikler, teşekkürler, sonsuz saygılar kardeşinden...

Aaa hiç olur mu! Millet, Sayit Halim Paşa Yalısında Fransız mürebbiyelerle büyüdü. Ne Çorum’u ne çemeni, aşk olsun:)

Salata suyuna ekmek bandıran bi biz kaldık Hocam:)

Sevgilerimi, saygılarımı gönderiyorum çokça.