Taştım yüce bir gözden

Dolaştım yerde ve gökte gönlümce

Düştüm pamukların hüznünden

Serpildim binlerce yürekte


Bazen öfke ile düştüm

Dert oldum çiçeklerin çocuklarına

Vurdum boynunu yeni yetme bitkilerin

Bazen ise can oldum toprağa

Kan oldum

Utangaç bir yaprağa

Ve koştum diyar diyar

Büyüdüm ırmakların kollarında



Ansızın çıktın karşıma

Bakışlarında mağrur, yiğit bir öfke

Kesişti kaderimiz heyecanla

Zamanı yakıp, büyülendik yâr

İçinde alev ile beslenen

Gözlerinde bal özü var

Aktım yatağımdan ötelere 

Sarınca sıcaklığın her yanımı

Baktım sende ki müthiş asalete



Uçsuz bucaksız bir ormanda

Çekildi darağacına dilim

Kızılca parlayan gözlerini görünce

Boyandı saydam tonum

Tutuldum sana öylece

İçime aktı duru rengim

Anladım ki sensin

Aradığım dengim

Yüzüme şavkın vurunca

Usul usul

Yağmalandı gönlüm

Sarıldıkça, söndün

Sarıldıkça ,yandım

Resul Bayraktar

31.03.2022