O kadar yok oldum ki yoklukta çokum,
Aşk’ı tende bitiren “sol” senden geçmiş..!
Gelsen de bulamazsın ben bende yokum,
Beni O’na götüren “yol” senden geçmiş..!

Dünya raikasında boş hevesimi,
Ders verip dizginledi arsız nefsimi,
Şükürle tükettiğim her nefesimi,
Kanaatle yetiren “el” senden geçmiş..!

Gereksiz onca derdi gözde büyütüp,
Gönül hazinesini gamla çürütüp,
Zaman değirmeninde çile öğütüp,
Kaygılarla yitiren “yıl” senden geçmiş..!

Merhametinde saklı özü minnetin,
Sabrında gizlenmiş sır, ehl-i sünnetin,
İmtihânın sonuna konan cennetin,
Kokusunu getiren “gül” senden geçmiş..!

Günlerimi karartan eyvahlarımı,
Arş titredi duymadın sen âhlarımı,
Defterimi kabartan günahlarımı,
Bir tövbeyle batıran “dil” senden geçmiş..!

Bildim yalnız O’ndaymış her derde devâ,
Gayrısında aramak hataymış şifâ,
En başından sonuna yok işte vefâ,
Secdelere yatıran “hâl” senden geçmiş..!

Seyyal Tanır