Taş olsun istemezdin, mermer olsun o yerin
Mezarlığın yanından, uzaktan seyrederdin
Yoldan geçen insanlar, avucuyla su verin
O çamların altında, yatmayı çok isterdin

Kurumasın çınarlar, rüzgarıyla yer serin
El açtım Allah’ıma, kapanmasın ellerin
Eşim çoluk çocuğum, dünyada ki kederin
O çamların altında, yatmayı çok isterdin

Yağmur yağsa ıslanmaz, duyulmaz yaprak sesi
Bir sel olup aksa da, dere bunun neresi
Kuzular meleşiyor, sayalarda nefesi
O çamların altında, yatmayı çok isterdin

Bir an çok yalnız kaldın, pişman oldun gözledin
Verdiğin sadakati, ailenle izledin
Dedin yalnız bırakma, o anda sen sözledin
O çamların altında, yatmayı çok isterdin

Mezarıyın başında, dualar okuyunca
Çok genç yaşta kaybettim, ölümünü duyunca
Heryer kara büründü, kabir yolu boyunca
O çamların altında, yatmayı çok isterdin

Bahattin’im gitmiş dün, dağtaş o an aklandı
Teneşire yatınca, dünyasında paklandı
Rüyamda el öpenler, çoluk çocuk saklandı
O çamların altında, yatmayı çok isterdin
Bahattin Tonbul
20.9.2016