Düşmeyince anlamasın insanı.
Anlarsın o zaman, düşünce sende.
Düğüm, düğüm, çözemezsin insanı.
Çözersin o zaman, düşünce sende.

Var’ iken iyi olur, yüzüne güler.
Yalandan gülerek, gözüne bakar.
Sinsice kin güder, hatanı arar.
Görürsün o zaman, düşünce sende.

Yalakalık onların, tek meziyeti.
Her devrin adamı, her devrin iti.
Zenginin, ağanın, yakada biti.
Bilirsin o zaman, düşünce sende.

Sanarsın evliya, sinsi yalanlar.
Çaktırmaz gizlice, tuzaklar kurar
Her yerde bulunur, böyle yılanlar.
Sezersin o zaman, düşünce sende.

Tam yanında, aynı kandan olsa’ da.
Senden çeşit, çeşit, iyilik görse’ de.
Fıtratı bozuktur hep, insan olsa’ da.
Anlarsın o zaman, düşünce sende.

Mevla düşürmesin, muhtaç etmesin.
Mayası bozuğa aman, fırsat vermesin.
Böyle sütsüzleri, gözüm görmesin.
Kendine gelirsin, düşünce sende.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.