4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
900
Okunma
Üşüyorum... ağustos sıcağında,
Takat kalmadı düşüyorum, bacaklarımda
Sallanan hafif yelde bile dalında,
Döndüm, hazan yaprağına sonunda.
Bu yara iflah olmaz, bitirdi beni,
Ölürsem anacığımın yanına gömsünler bedenimi,
Arkamdan ağlamasın, zaten ağlamaz kimse,
Ben zaten hiç yaşamamıştım ki.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz