Çocuk toprağını kazıyıp kazıyıp elerlerdi,
Isıtıp ısıtıp bizleri onunla belerlerdi.
Ağılda ki kuzular annelerine melerlerdi.
Doğallıklar içerisinde büyüyen nesiliz biz.

Kolayı gazozu bilmez, ayranımızı içerdik.
Ekmeğimizi kendimiz yapar, taze taze yerdik.
Bağ bahçede, tarla bayırda yalın ayak gezerdik.
Çayır çimenler üzerinde yürüyen nesiliz biz.

Karakovanda ki arımızdan olurdu balımız.
İlmek ilmek dokunup desenlenirdi yün halımız.
En güzel yakacağımız tezek ve kuru çalımız.
Nar olan soba etrafında tüneyen nesiliz biz.

Görmedik yapay mamayı, sütlü nişastadan yedik.
Yoktu türlü türlü oyuncak, bir topaca sevindik.
Olmadı hiç pantolonumuz, kaputdan don giyindik.
Tek donu sürekli giymekten çürüyen nesiliz biz.

Omzuna haddinden fazla yükü yüklenip ezilen,
Yoklukla yaşayarak varlığın kıymetini bilen,
Uzunca bir dönem yok sayılıp üzeri çizilen,
Edep adapla ahlakını bürüyen nesiliz biz.

H.D.S.