EMİNE BACI

Nişanlın Çanakkale’de mi oldu
Gitti bir daha gelmedi mi
Sen O’na ya gazi ya mi ol dedin
Aylarca ondan haber bekledin
Beklediğin haber gelmedi bir türlü
Nişanlın Çanakkale’den gelmedi bir türlü
Gitti bir daha gelmedi

Emine bacı sen o gün bugün
Yollarını bekledin
Yollarını gözledin
Haberci gelince koşarak gittin köy meydanına
Ahmet’inden haber gelecek diye
Nişanlından bir haber gelecek diye
Bekledin durdun bekledin durdun
Günlerce lerce ağladın durdun ağladın durdun
Sen Ahmet’ine vurgundun o sana vurgun

Ahmet’in Çanakkale’de şehit oldu Emine Bacı
Çanakkale’de şehit oldu Ahmet’in Emine Bacı
Bir akşamüstü geldi haberi
Şehit oldu Ahmet dediler
Aç ve susuz kaldı
Yaralandı aldırmadı
Hep seni andı dediler
Adını andı
Adını sayıkladı uykusunda
Acısından bayıldı
Ama hep
Adını sayıkladı senin
Ahmet’in Çanakkale’de bir kurşunla vuruldu
Şehit oldu Ahmet’in senin Emine Bacı
Şehit oldu Ahmet’in
Bir ’ın ve bir de senin adını andı son nefesinde
Son nefesinde son sesinde

Emine Bacı bu nasıl bir aşktır
Bütün hayatını kaplayan bu nasıl bir aşktır
Günler geçmedi bir türlü günler sana haram
Artık evlenmek bana haram mı dedin
Gerçekten haram mı ettin kendine
Bu ne büyük aşktır Emine Bacı
Ahmet’in şehit oldu cephede bu aşkla bu aşk uğruna bu aşk için
Ahmet’in şehit oldu bu aşk için

Sen bu güzel haberi duyunca ne yaptın
Bana haram mı dedin bir başkasıyla evlenmek
Bana evlenmek haram mı dedin bundan sonra
Kendini Ahmet’ine mi sakladın bundan sonra

Bu bohça ne Emine Bacı
Bu bohçanın içinde ne var
Bu bohçayı nereye götüreceksin
Bu bohçayı mezara mı götüreceksin
Mezara kimse bir şey götüremedi
Sen götürebilecek misin
Senin vasiyetin ne
Sarıp sarmaladığın o bohçada ne var

Yaşlandın Emine Bacı
Saçların beyazladı döküldü saçların
Saçlarını ne yaptın
Döküldü dişlerin dişlerini ne yaptın
Sarıp sarmaladın mı onları bohçana

Evet dedi Emine Bacı
Alın bu bohçayı tabutuma koyun
Vasiyetimdir bu torbayı mezarıma koyun
Koyun ki alıp gideyim ben
Saçlarımı ve dökülen dişlerimi göstereceğim Ahmet’ime
Bak diyeceğim bak ben
Senden sonra
Kimseye yar demedim demeyeceğim
Bu dökülmüş saçlar ve dişlerim şahidim
Okşamadı beni hiçbir el öpülmedi dişlerim
Okşanmadı saçlarım öpülmedi dudaklarım
Ben hep bu günü bekledim Ahmet’im
Ben hep bu günü bekledim
İşte bu gün için bekledim ben
Sana kavuşmak için bekledin

Ahmet KEMAL