DOKTORUM

Bizi herkes sevmek zorunda değil
Sözümü tam derim kalmasın yarım
Derman ol, şifa ol sende sev, sevil
Doktorum meslekten gurur duyarım

İlim, irfan gördük diploma aldık
Toplum nazarında sevilen olduk
Çokça takdir, az da hakaret bulduk
Halkıma hizmette yoktur çıkarım

Doktordan satılık araba derken
Oğlum doktor diye baba överken
“Doktor civanım” der aşkla severken
Doktor olmak ister çocuk duyarım

İşine gelmezse horlanan biziz
Çok ağır şartlarda zorlanan biziz
Kayıpta yüreği korlanan biziz
Bize saldıranı nankör sayarım

En gözde bir damat adayı iken
Bozuk şuurlunun kahrını çeken
Kiminin gözünde oluruz diken
Diyeceğim çoktur dilim tutarım

Yedi yirmi dört hep aranan hekim
Duygusuna neden olunmaz hâkim?
“Giderse gitsinler” dendi nitekim
Kıymet bilmeyene var itirazım

Hipokrat da dayak yedi mi bilmem
Merakım, ciddiyim vallahi gülmem
Yeminim var benim asla eğilmem
Kendimden eminim dürüstlük kârım

Can emanet edip şifa bul ses yok!
Çevrende ölümden kurtarılan çok
Fikrimi söylesem ona karnı tok
O zaman kızarım hesap sorarım

"Türk hekimlerine emanet edin"
Kesinlikle atam doğru söyledin
İleriyi görüp sen böyle dedin
Hekimlikte Türk’ü üste koyarım
Atatürk ne derse ona uyarım

Fazla şey istemem kıymet bilinsin
Temiz sayfa açıp yanlış silinsin
Anzeri der doğru yola gelinsin
Her şey güzel olsa ben de yayarım

Ozan Anzeri